27 en 28 mei weeshuis en water raften

27 mei zondag
Heerlijk geslapen.
Scrambled eggs en toast is prima. Godfrey, de chauffeur heeft een vriend meegenomen die toerisme studeert en nog nooit in Jinja is geweest. Of hij mee mag. Natuurlijk er is nog plek en de reis is niet zo lang vandaag. Dan gaat het weer over het geld dat we moeten bijbetalen. We geven aan hem ( eigenlijk Sheeba)voor de helft tegemoet te willen komen. Het is natuurlijk zijn fout en dat kan gebeuren maar...100 dollar voor 1 extra dag is wat “riekelijk” zouden we in de Achterhoek zeggen.
We gaan op weg naar het weeshuis: Noah’s Ark. Dat ligt op de weg naar Jinja.
Voordat we de stad uit zijn zijn we 1 uur verder. Tjonge wat een drukke stad zeg. Van een 2 baans weg maken ze rustig een 3 of 4 baans weg. We zien dan ook voor onze ogen een ongeluk gebeuren. Gelukkig niet ernstig, maar de veroorzaker is dus gewoon doorgereden. Waarschijnlijk zonder te weten dat er wat is gebeurd.
Om 12.30 uur komen we eindelijk aan bij het weeshuis. Piet en Pita zijn de beheerders. Ze wonen al 23 jaar in Oeganda. Zijn ooit in Kampala gestart (vanuit de kerk)met de opvang van weeskinderen. Sinds 2006 wonen ze een aantal km van Kampala verwijdert. De overheid heeft de grond voor hen aangekocht. Inmiddels hebben ze 200 kinderen hebben ze primary en secondary scholen. Er zijn meerdere huizen waar ze proberen als gezinnen te leven met kinderen van verschillende leeftijden, waar iedereen leert voor elkaar te zorgen. Er is een opvang voor zwangeren en zieken, zelfs een paar couveuses en een laboratorium. Ziet er allemaal goed verzorgt uit. Inmiddels blijken er ook veel kinderen uit de buurt naar de scholen van Noah’s Ark te gaan. Ze hebben dan de zorg voor 800 kinderen. Er is een compleet management aangesteld.
Ze vertellen bevlogen en met warmte, maar ook de onmacht en frustratie is er uiteraard. We krijgen een rondleiding van 1 van de kinderen. Als we bij een zaal komen waar ondervoeding geconstateerd wordt hangen daar foto’s van hoe een kindje er eerst aan toe was en hoe nu.... wouw. Vreselijk om te zien maar fijn dat hun werk daar echt vruchten afwerpt. We hebben overigens net een foto van een kindje gezien dat er nu gelukkig erg gezond uit ziet. Dan nog even met John op de foto. Het kindje is geadopteerd door iemand die ik ken.
Wat een bijzondere mensen dat ze ondanks alle ellende doorzetten en zich met ziel en zaligheid inzetten. We maken ook ter plekke mee dat er, net zoals in een echt gezin, een kindje verantwoordelijkheid moet afleggen omdat hij chips heeft “ gestolen”
We geven nog veel ballonnen wat knuffels en pennen af, waar ze blij mee zijn. Elk kind viert hier ook zijn verjaardag en daarvoor zijn de ballonnen welkom.
Dan door naar Jinja.
Dat gaat sneller dan het eerste stuk.
Als we bij onze tentjes zijn zien we de Nijl. Echt vanuit ons tentje hoog op een heuvel. Prachtig wat een uitzicht. De aapjes klimmen er in de bomen.
Het is geen Lake Mutanda, maar komt er zeker in de buurt.
We drinken wat met Godfrey en zijn vriend en uiteraard gaat het weer over het ontbrekende geld. Ons “ laatste” bod. Ieder 25 dollar. We wachten af wat we dinsdag horen.
Het diner is prima en het Nile biertje is heerlijk koel.
Maandag 28 mei: Water raften
Zeer slecht geslapen. Wat een “ takkenherrie” vannacht. Blijk een of andere party in de buurt te zijn geweest.Als je dan bijna slaapt beginnen wat aapjes te vechten en komt de bewaker langs sloffen. Pfffffft....
Op tijd wakker dus en klaar voor het avontuur vandaag.
Om 8.30 vertrek naar een verzamelpunt. Daar een eenvoudig ontbijt met een heerlijke warme rolex en fruit.
Dan de briefing met allerlei tips en wetenswaardigheden.
Na 3/4 uur zijn we bij het opstap punt. Omdat we maar met 1 boot(7 personen) zijn krijgen we instructie wat te doen als......van Juma. Hij heeft in 2012 meegedaan in Londen: demonstratiesport met een eenpersoonskajak. Uiteindelijk heeft haar daar zoveel risico genomen dat hij veel last van zijn rug kreeg en er mee moest stoppen.
Hij is spraakzaam, geïnteresseerd en kan zijn passagiers goed vermaken.
Als we dan het water in moeten om vervolgens weer in de boot te klimmen zijn er maar 2 van de 7 die dat lukt. Ik kom met geen mogelijkheid zo hoog uit dat water. Dan maar een ruk aan het zwemvest door 1 van de anderen.
Naast onze stuurman gaan er ook 4 helpers met een 1 persoonskano’s mee waarvan 1 fotograaf en een grotere boot met onze spullen en eventuele hulpmiddelen.
De eerste waterval/versnelling is behoorlijk stijl. Het gaat maar net goed. Wat een gehost en geklots. Dan snel onderin de boot; DOWN!, dan weer op de rand, peddelen, hold, forward, backwards zijn de kreten die ons regelmatig “ om de oren vliegen”.
Uiteraard zijn er ook grote kalme stukken en worden we halverwege zelfs getrakteerd op verse ananas met biscuitjes. Af en toe nemen we een duik.
Het is in totaal 25 km.
Maar wat een belevenis!! Hoesten proesten, peddels die in de stroming verdwijnen. We zijn over de kop geslagen: Een heuse Flip!!
Ik wordt door een kano opgepikt dwz, er achteraan hangen en grijp zijn kleine kano. Onderwijl verzamelen we de peddels van bijna iedereen.
Geweldig wat een spanning en avontuur.
Je moet het meemaken, want het is niet uit te leggen wat er gebeurt en wat het met je doet. Ik had het voor geen goud willen missen.
Na afloop is er een klein lopend buffetje met vlees van de BBQ en uiteraard een drankje.
De foto’s zullen over een paar dagen op fb worden gezet. Ik ben reuze benieuwd.
Uiteindelijk zijn we rond 17.00 uur, na een Oegandese massage( een bus met slechte schokbrekers over zeer slechte wegen) weer bij ons resort: Nile River Explorers.
Nog wat foto’s, lekker douchen, hapje en drankje en dan......ons laatste nachtje in Oeganda. Morgenavond om 23.30 uur vliegen we weer naar Nederland.